Siz İnsanlara Şiiri - Kerem Canpolat

Bir insana ihtiyacım var
Kayda geçilmiş bir ismi olmayan
Kimliği olmayan bir insana
Ben bu diyardanım demeyen
Konuştuğumda kelimelerimi gören
Hiç aşık olmamış
Acıyı tatmamış
Mutluluğu bilmeyen
Özgürlüğe hasreti olmamış
Ve onun için hiç mücadele etmemiş
Bağlanmamış öyle cümlelerin toplumlar tarafından biçilmiş değerlerine
Ben şuyum yada buyum dememiş birine
İhtiyacım var...

Bunun yanında;
Bir kaleme ihtiyacım var.
Bir de beyaz bir kağıda.

Kalem mürekkebini kağıda emanet edecek kadar cesur olacak.
Kağıt ise bu emaneti tüm gözlere sokacak kadar beyaz.

Vereceğim şu bahsettiğim
Kimliksiz, aşksız, henüz prangaları yaratılmamış insana
Kağıt ve Kalem'i

Bir tepede oturup bir kuşun gözünden yazacak sizlere
Çirkinliklerinizi, Hazımsızlığınızı, bencilliğinizi.
Yerden bir adım yükseğe kaldırsam anlamsız kalacak anlamlarınızı.
O taptığınız anlamlarınızı.
Hani uğruna cezalar kesecek, toplumlar dizginleyecek, yaşamları çalacak kadar, küstahlaşığınız anlamlarınızı...

Ve kağıt o kadar beyaz olacak ki
Tüm bunları size gökte bile olsa gösterecek

Ama siz buna tutup gökyüzü diyeceksiniz
Ne kadar mavi diyeceksiniz
Çirkinliklerinizi gökyüzüne akıtacak kadar mürekkep akıtsam
Siz onlara ekmek atıp kuş diyeceksiniz.
Seslensem size, gökyüzüne bakın desem.
Akıtsam tüm çirkinliklerinizi oraya
Siz buna soğuk diyeceksiniz
Hani kuş hani gökyüzü hani mavilik diyip
Evinize çekileceksiniz
Ve ben size tüm anlamlarınızın hiçliğini göstersem
Ona gece diyeceksiniz
Ve anlamlarınızın karanlığında kapatacaksınız gözlerinizi
Çünkü "geçtir" diyeceksiniz...