Siz Hiç Üşüdünüzmü Şiiri - Şadan Yenişafak

Dünyanın neresinde olursa olsun çocukları vuran bombalar hep yüreğime düşmüştü. Uçaklar incirlikten kalkmışta olsa
Sinan çetinin film gibisi hiçte film gibi gelmezdi
Dış hatlarda boğazım düğümlenir yutkunamazdım
Hep beni bizi bulurdum yusufun kuyusunda Anahtarları kaybolmuş zindanlarda
Gök yüzüne uzanan ipe boyum yetişmezdi
Siz hiç üşüdünüzmü
Çift camlı iri iri odunların yandığı şömineli odanızda
Odayı aydınlatan alevler arasında SEMERKAND TV deki Haberlerde
yüzü soğuktan mosmor olmuş sümükleri buz kesmiş soğuktan konuşmayı unutmuş çocukları görünce yüreğime bir kor daha düşmüştü şeytanın azap göreceği soğuk cehennem gibi
Sıcacık odada tir tir titriyordum
Beni her şiirimde bir başka buluşunuz ondandı ama ben bir başka değildim
Çünki ben sizdim
Film gibide dış hatlarda sır kapısında kuru mendili olmayan
Dünyanın dörte üçü suda olsa içimdeki yangını söndürmeye yetmiyordu
Anamın yiğidi Babam kollarıma cansız düştüğü an aklıma geldikçe
ancak okadar oluyordum
Baş örtüsü mağdurlarının sesi olamamıştım ama yaralı yürekleriydim
Nihat Hatipoğlunun Kerbelasında Mübarek başı toprağa düşen Hz Hüseyin
Fırat kenarında susuz kalan Hz Hasan
Yetmiş milyon yediyüz milyon belkide yedi milyar insan bendim
Bendim her nefeste Hayy sahibini anmaktan gafil olan
Fırat kenarında bir kurt kapsa koyunu onuda Ömerden sorarlar diyen
Hz Ömer bir bilsen
Mehmet Akifin sırtlanları bile geçti yırtıcılıkta misali gibi
Nice ana kuzuları böbrekleri için canavarca parçalanıyorlar
parçalanan yüreklerimizle birlikte
Bir görseniz bir gelseniz diyorum
İyi Atlara binmiş iyi Adamlarla birlikte bir dönseniz diyorum
Mohaçtan Alpaslan Selim olan Yavuz sultan Fatihlerle birlikte fethe muhtaç gönülleri birdaha feth etseniz girseniz gönül surlarımızdan
Ve ben çığlığı olsam sessizliğin sizlerde duyup gelseniz
VE ÇOCUKLAR HİÇ ÜŞÜMESE