Siz Hiç İçinizde Birini Öldürmeye Başlad ...

Siz hiç içinizde birini öldürmeye başladınız mı
Ben başladım
Başlarken daha gözümün yaşını bile silmemiştim
Sigaram küllükte ciğerim gibi yanıyordu
Ciğerim yanıyordu
Sesimi çıkarmıyordum
Masum bir katil gibi
Sessiz
Ağlamaklı
Ve isyankar
Sadece gözümün içindekini öldürmeye çalışıyordum
Yavaştan gözlerim doluyordu
Dökülüyordu gözlerimden yaşlar birer birer
Vazgeçmenin eşiğinde
Her an
Her saniye
Vazgeçmekten bile defalarca vazgeçerek
Tekrar tekrar öldürmeye çalışıyordum
Siz hiç unutmaya başladınız mı
Körpecik bir sevdanın yaşanmamış hatıralarını
Ben başladım
Üzerime dünya yıkıldı
Depremler oldu gözlerimin içinde
Tebessümün bir yalan kadar gerçek
Gerginliğim bir gerçek kadar şüpheliydi
Zamansız gelmişti
Ölçüsüz sevilmişti o gül yüzlü gizli sevda
Aşka inanmayanlara inat
Bana inat
Sevdama hasret belki de bir ömür boyu
Öyle bir öldüreceğim ki seni sevgilim
Ben bile aşktan vazgeçeceğim
Siz hiç umudunuzu kesmeye çalıştınız mı
Ben çalıştım
Yine de gördüğümde o çiçek yüzlü kadının gözlerini
Yenildim
Umut bir mikrop gibi yapışıyordu yakama
Boğazımı sıkıyordu
Sanki birşeyler anlatıyordu içimdeki eksiklik kulağıma
Ah be sevgilim
Bir bilsen sana olan sevgimin bedelini
O zaman anlardın
Ne sesinde medet umuyordu bedenim
Ne gözlerinde bir sevdayı taşıyordu
Ne de bembeyaz elbisenin içindeki tenine dokunmak isterdi ellerim
Bilseydin hayallerine aşık olduğunu bu sevdalının
O zaman neden içimde öldürmeye çalıştığımı bilirdin
Siz hiç hayallerinizi öldürmeye çalıştınız mı
Ben çalıştım
Ölmekten beter
Öldürememekten korkak çıktım