Siz Hiç Güneşi Ağlarken Gördünüz Mü

Sen hiç güneşi ağlarken g ördün mü?
Topladın mı yıldızları gökyüzünden…
Gözyaşlarına sevdiklerini sardın mı?
Üçüncü kurbanı arıyorken biri,
Hiç Rabia olacağın aklına gelir miydi?

Beyaz evlere sarı güneşler doğmuyor artık,
Ne gecenin yeri belli ne de gündüzün…
Siyah gecelere kurşunlar can veriyor…
Minik eller dua topluyor.
Dört kitabın dördünde de ne yazıyor?

Öldürmeyeceksin öldürtmeyeceksin!
Aynı gökyüzünü paylaşmayı bileceksin….
Bunu okuyan herkes bilmiyor….

Beyaz evlere sarı güneşler doğmuyor….
Şimdi gözyaşları sel olup akıyor,
Kimi okyanuslara kimi de gönüllere doluyor.
Çaresizlik bir duaya sığınıyor.

Kabul olmayı bekliyor.
Sen hiç güneşi ağlarken gördün mü?
Dokundun mu gözyaşlarına onun,
Hıçkırıklarını duyabildin mi?
Ben duydum….

Ağlıyordu acıydı, gözyaşları tuzluydu…
Bir selam veriyordu beyaz evlere,
Kurşunları toplayan çocukların üstüne,
Geçecek diyordu bir gün hepsi,
Sizi de saracak o duaların biri,
Keşke insanlar büyümeyi öğrenselerdi….

Anlamıyorlar hala çocuklar,
Kullandıkları silahlar değil,
Oyuncak tabancalar…
Filistin ağlıyor, Mısır ağlıyor….
Galiba bu insanlar bilmiyor….
Hiç güneş ağlar mı demiyor?

Bir cehennemin ortası bu savaş,
Bu darbe,bu öfke bu kin,
Oysa bize öğretilmişti.

Bir daha ağlamayacaktı kardeşim….
Bir daha kan kokusu kokmayacaktım,
Bir daha acılara dokunmayacaktım,
Bir daha silah sesleri duymayacaktım….
Ne değişti hiçbir şey…

Koca bir boşluk açıldı kalbime,
Güneş ağladı üzerime,
Keşke onda ki vicdanın binde biri olsa sizde,
Hiç güneşi ağlarken görür müydüm bende?

19.08.2013