Siz Hiç Bir Dostunuzu Omzunuzda Taşıdını ...

2 Temmuz 2004
Uyku tutmaz bu gün beni
Güneşin ışıkları neden böyle hüzünlü
Neden utanır saklanır bembeyaz göğe
Kim icad eder kim bu televizyonu
Neden gösterirsiniz bu acı haberi
Yüreğime kor düşürürcesine
Neden be abim neden sen
Daha çok gençsin gitme lütfen

Giderim tarlaya ayaklarım gitmez ya
Vururum çapayı bostanı tutmaz ya
Dönerken öğlen vakti köye yanaştım ya
Bir acı saplanır
Gözüm kör, kulağım sağır olmaz ya
Duydun işte ne yaparsın artık
Terketmiş abin senide sevdiklerini de
Giderim eve ellerim titrek
Abdestimi zor alırım ağlayana dek
Çıktım mı karıştım köylünün arasına
Herkesin bir burukluk bir yasına
Kavurur güneş ne fayda
Yakmaz ki ateşi kalbimden maada
O beklemek de ölümden beter
Ne vakit geçer ne acı

Garip kalan bir kazadasın Karaahmet
Adın gibi bahtın da karaymış kabul et
Daha yirmi altı yaşında
Bu nasıl vuslat
Sana yastır bu sene duyulmaz rüzgarından kıraat
Bu yıl olmaz mahsülün olmaz bereket
Başakların boynu bükmüş kırılır kat kat

Uzaktan duyulunca bir araba sesi
Buğulnır gözler ağlamanın gebesi
Yarılır o koca kalabalık
Ortasında durur yeşile boyalı tabut
Bir omuz atalım götürelim evine
Son bir kez koyalım avlusunun önüne
Adettir ne yapalım bizde istemeyiz ya
Açılsın tabutu nur yüzünü görsün dünya
Ne de yakışmış abime her teli sakalının kömürden kara
Karısı da bacısı da artık dayanmaz ya
Ya çocukları o sübyanlar daha bir şey bilmez ya

Son demleri bu dünyada o nur bedenin
Namazı kılınıyor işte aslanım Şükrü Ahmedin
Helallik alınıyor kim vermezse lain
Çekilir mi tabutun göğe İsa mı misalin
El oğlusun bir gün ağlar geçersin
Ya boynu bükük ne yapsın sibelin

Omuzlarda taşınır firakı yanaştıkça yiğidin
Koyduk mu yere şehittir tabutun
Karakuyu girilmez ki içine
Nasıl yatarsın böyle kahpe sinesine
Belinden tutupda koydum ya oraya
Ellerin salınıverir uçmussun bedenin yaya

Bir kaç damla bulaşmış şad olası kanından
Bakarım ala boyanmış kefenin yanından
Adetmiş töreymiş dinmiş ben ne bileyim
Koyulurmuş bir bir parça toprak başının altına
Ne olur benden istemeyin
Dizdikçe her tahtayı kaybolursun gözlerden
Attıkça her toprağı ayrılırsın bizlerden
Okunan son fatihaymış meğer
Başında fazla durulmaz gidilirmiş meğer