Siz hiç anne oldunuz mu Filistin’de
Buldozerler çeyiz sandığı ve baykuşlar
Ya kucağınızda körpecik Mahmut
Kıpkızıl kan ve şarapnel parçası
Ve gece üç
Siz hiç ağladınız mı ay ışığında
Peki, siz Gazze’de ya Gazze’de
Üç aylık bebek bir nine
Çıldırdı mı hiç çırılçıplak yavuklun
Sarsılınca yer gök, iffet tarumar
Siz hiç ağladınız mı ay ışığında
Peki siz hiç Beyrut’ta
Beyrut’ta tarla gördünüz mü
Cesetlerle ekili gül verdiniz mi
Sessizce, çiğnemeden
Ve sordunuz mu soracak kimse yokken
Siz hiç ağladınız mı ay ışığında
Sahi sizin hiç Ebu Gureyb de
Boğazınıza urgan atıldı mı
Sürüklenerek sırtlanların ininde
Öldürün beni piçim var dedi mi
Zulmetin bağrında Iraklı nur
Siz hiç ay ışığında ağladınız mı
Seyrettiniz mi sırça köşkünüzden
Cam fanusta kan kokan misketleri
Düşündünüz mü davayı ve sarsılan vuslatı
Yüzünüzü zift bürümeden
Titredi mi soluğunuz ürperdi mi vicdanınız
Seherde sadece birkaç gece birkaç kez
Yatağından fırlayıp gecenin kör vaktinde
Karanlık yırtılırken hây
Sahi siz hiç ay ışığında ağladınız mı
Peki siz hiç düşündünüz mü
Bir akşamüstü muhteşem maziyi acı acı
Ve şimdi ve şimdi ölüden de betersin
Çoraklaşmış ufkunla tasasız ve vefasız
Garbın karanlık ve iğrenç tuzağını hazmetmekte
Yetmez mi bu kadar zillet! Nefsinin gölgesinde
Gelin ne oldu size, ey eşsiz millet
Gelin kurban olayım ümitsizlik yok hâşâ
Yeniden şahlanalım gözyaşına bürünüp
Hakka eşik olalım Rabbe âşık olalım
Ağlamasın Vaad’ler bayram etsin Mahmutlar
Kararmasın şakaklar coşsun mazi yeniden
Coşsun sevdalı gözler meltemler estirelim
Akın akın yetişsin tekrar beyaz atlılar
Sen çileli yiğit hislerine ne oldu
Ümit korku pür edep alev alev gözyaşım
Duygularım kördüğüm,utandım gözyaşımdan hây
Siz hiç ay ışığında ağladınız mı
Siz hiç ay ışığında ağla”ma”dınız!
28.06.2006
Ömer Ekinci MicingirtKayıt Tarihi : 28.6.2006 08:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Siz hiç anne oldunuz mu Filistin'de?
Buldozerler, çeyiz sandığı ve baykuşlar...
Ya kucağınızda körpecik Mahmut?
Kıpkızıl kan ve şarapnel parçası...
Ve gece üç...
Siz hiç ağladınız mı ay ışığında?
...
Peki, siz Gazze’de, ya Gazze’de
Üç aylık bebek, bir nine...
Çıldırdı mı hiç çırılçıplak yavuklun...
Sarsılınca yer gök, iffet tarumar...
Siz hiç ağladınız mı ay ışığında?
...
Peki, siz hiç Beyrut’ta
Beyrut’ta tarla gördünüz mü?
Cesetlerle ekili gül verdiniz mi?
Sessizce, çiğnemeden...
Ve sordunuz mu soracak kimse yokken?
Siz hiç ağladınız mı ay ışığında?
...
Sahi sizin hiç Ebu Gureyb'te,
Boğazınıza urgan atıldı mı?
Sürüklenerek sırtlanların ininde!
Öldürün beni piçim var dedi mi?
Zulmetin bağrında ıraklı nur...
Siz hiç ay ışığında ağladınız mı?
…
Seyrettiniz mi sırça köşkünüzden,
Cam fanusta kan kokan misketleri?
Düşündünüz mü davayı ve sarsılan vuslatı,
Yüzünüzü zift bürümeden?
Titredi mi soluğunuz, ürperdi mi vicdanınız,
Seherde sadece birkaç gece birkaç kez?
Yatağından fırlayıp gecenin kör vaktinde,
Karanlık yırtılırken… Hay! ..
Sahi siz hiç ay ışığında ağladınız mı?
…
Peki, siz hiç düşündünüz mü?
Bir akşamüstü muhteşem maziyi acı acı...
Ve şimdi ve şimdi ölüden de betersin.
Çoraklaşmış ufkunla tasasız ve vefasız
Garbın karanlık ve iğrenç tuzağını hazmetmekte...
Yetmez mi bu kadar zillet! Nefsinin gölgesinde…
…
Gelin ne oldu size, Ey eşsiz millet!
Gelin kurban olayım ümitsizlik yok hâşâ!
Yeniden şahlanalım gözyaşına bürünüp…
Hakka eşik olalım… Rabbe âşık olalım.
Ağlamasın Vaadlar bayram etsin Mahmutlar,
Kararmasın şakaklar coşsun mazi yeniden,
Coşsun sevdalı gözler meltemler estirelim,
Akın akın yetişsin tekrar beyaz atlılar.
Sen çileli yiğit hislerine ne oldu?
Ümit korku pür edep alev alev gözyaşım…
Duygularım kördüğüm,utandım gözyaşımdan,.
Hay! ..
Siz hiç ay ışığında ağladınız mı?
Siz hiç ay ışığında ağla MA dınız! ...
28.06.2006
Ömer Ekinci Micingirt
Bir akşamüstü muhteşem maziyi acı acı...
Ve şimdi ve şimdi ölüden de betersin.
Çoraklaşmış ufkunla tasasız ve vefasız
Garbın karanlık ve iğrenç tuzağını hazmetmekte...
Yetmez mi bu kadar zillet! Nefsinin gölgesinde…
…
Gelin ne oldu size, Ey eşsiz millet!
Gelin kurban olayım ümitsizlik yok hâşâ!
Yeniden şahlanalım gözyaşına bürünüp…
Hakka eşik olalım… Rabbe âşık olalım.
Ağlamasın Vaadlar bayram etsin Mahmutlar,
Kararmasın şakaklar coşsun mazi yeniden,
Coşsun sevdalı gözler meltemler estirelim,
Akın akın yetişsin tekrar beyaz atlılar.
Sen çileli yiğit hislerine ne oldu?
Ümit korku pür edep alev alev gözyaşım…
Duygularım kördüğüm,utandım gözyaşımdan,.
Hay! ..
Siz hiç ay ışığında ağladınız mı?
Siz hiç ay ışığında ağla MA dınız! ...
ben bu şiiri nasıl görmemişim.......bu şiir nasıl canlı...nasıl gerçek...........utanıyorum şu gereksiz dertlerimden....Allah razı olsun......bunu yazan yürek...........dünya ve ahiret yücelsin Rab katında....sağolasınız
İnanıyorum ki; ağlamayanlar varsa da şiiri okuyunca ağlamışlardır.
İşte Dünyayı idare edenlerin, barış ve huzur diye götürdükleri bunlar.
Bizi en iyi biz anlarız, Dünyayı ve insanlığı da bizlerden iyi anlayan başka millet yok.
İbret almalıyız, bir olmalıyız, başarmak zorundayız, bizler başkalarının boyunduruğunda yaşayacak yada komşusu azapta iken rahat uyuyacak Millet değiliz.
Başarmak inanmaktan geçiyor.
Allah Milletimize, Devletimize, Ordumuza zeval vermesin.
Bir olup, güçlü olalım ki; ne bizde ne de dünyanın herhangi bir yerinde ağlayanlar olmasın.
Selam ve dua ile.
TÜM YORUMLAR (24)