Siz Gideli Şiiri - Mustafa Uzelli

Kapının ardında durur süpürge
Sevim'e söylerim: Şu evi süpür be!
O da bana der: Bir de Ali süpürse?
Siz gideli süpürülmedi evimiz.

Sabah olur kalkarız, sobamız yanmıyor
Tencerede aş yok, ekmek kuru yenmiyor
Öğleleri hiç kimse evimize gelmiyor
Siz gideli oruç tuttuk cümlemiz.

Su soğukmuş, yuyamazmış marulu
Bıçak büyükmüş, soyamazmış elmayı
Sevim küçükmüş, yapamazmış dolmayı
Siz gideli çürüdü sebzelerimiz.

Su ocakta kaynıyor, Sevim yolda oynuyor
Ateş sönüyor, hiç haberi olmuyor
Su soğuyor, çamaşırlar kalıyor
Siz gideli yıkanmadı kirimiz.

Çay bardakları, bulaşık tencereler ocakta
Eşyalar darmadağın, köşe bucakta
Misafir gelse kendini sanacak sergide, parkta
Siz gideli kalmadı oturacak yerimiz.

Bakkaldan fırından bu ay borç aldım
Zaten eskimişti sırtımdaki pusadım
Yenilik yapmaktı biraz maksadım
Çarşıya uymadı evdeki hesabım
Siz gideli delindi bizim cebimiz.

Yeşilyuva'da sinemalar çoğaldı
Tabi, bize eğlenceler bolaldı
Uyku saatimiz 12.00 den önce çalmadı
Siz gideli kısaldı günlerimiz.

Siz gittiniz çalış diyen olmadı
Oruç tuttuk karınlarımız doymadı
Ali İhsan bol bol gezdi oynadı
Siz gideli zayıf doldu karnemiz.

Karnımız aç, kuyruğu yine dik tuttuk
Yarı aç, yarı tok çilemizi yetirdik
Güç bela şubatı da getirdik
Siz gideli ağladı annemiz.

İşte anam, biz halimizi arzettik
Açlık çok zor, biz oruçtan vazgeçtik
Suçumuz ne, biz feleğe ne ettik?
Cezalandık eviçeri hepimiz.

Mustafa'm der ne olacak halimiz
Midemiz aç, doğrulmuyor belimiz
Sazımız bile sustu, söylemiyor telimiz
Siz gideli yaman oldu halimiz.

15/1/1970 Yeşilyuva- Mustafa Uzelli