Siz De Hiç Ağladınız Mı?

Siz,
Çocuklarınızdan ayrı,
Yuvanız yıkılmış gibi,
Dört duvar arasına kapanmış,
Yemek sofralarında yalnız,
Yaşlı yüreğinizle,
Onları düşünerek
Hiç ağladınız mı?

Siz,
Canım kızlarım,
Sabahları kahvaltınızı ederken,
Akşamları sofranızda gülerken,
Çocuklarınızı okşıyarak severken,
Nasıl büyüdünüz,
Nasıl sevildiniz,
Düşünüp hiç ağladınız mı?

Siz,
Çocuklarınız büyüdükçe,
Kızlar gelinlik yaşına gelince,
Oğlanlar büyüyüp gidince,
Yalnızlıklar belinizi bükünce,
Karanlıklar odanıza çökünce,
Yalnız, yapyalnız kalınca,
Siz de hiç ağladınız mı?

Siz,
Ya şimdi?
Baba sevgisini anlayabildiniz mi?
Bu sevgiyi yaşarken,
Bir cenaze kalabalığına girince,
Ya da mezarlıktaki selvileri görünce,
Onu düşüne düşüne hiç ağladınız mı?

Siz,
Size doymamış babanızı düşündükçe,
Uğrayacak mısınız Şehitliğe zamanı gelince?
Acılar duyarak siz de yaşlı yüreğinizde,
Gidip onun mezarının başında,
Yılda bir kere olsun,
Onu hatırlar mısınız?