Vakit sağır bir çocuktu...
Ocak, ağlardı beşiğinde,
Şubat'ın ninnisi uzaktı ona.
Vakit dilsiz bir çocuktu.
Sustu Mart; ayazlı gecesinden kalkamadı,
Üşüdü ve düştü ölümün sevgisine.
Nisan,kimin uçurtmasını çalışmıtı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim