Sen Bilmezsin Şiiri - Fatih Güler

Sen bilmezsin yalnızlığı
Bunalımdan çıkmak için
Kendine taciz etmedin

Sen bilmezsin geceleri
Sağ elin silahta
Sol elinse bıçakta mıydı

Sen bilmezsin yoksulluğu
Kola almaya Aybaşlarını beklemedin

Sen bilmezsin özlemi
Doğaya, suya, ekmeğe
Aylarca hasret kalmadın

Sen bilmezsin çaresizliği
Gidenin arkasından gözyaşı
Yerine zehir dökmedin

Sen bilmezsin hapishaneyi
Altın kirlendiğinde aynı yerde
Saatlerce beklemedin kızarıktan

Sen bilmezsin acıyı
Dişin her ağrıdığında
Yanağını taşa koymadın

Sen bilmezsin aşkı
Başkasıyla evlenirken nikahta
Aşkının elini öpmedin

Sen bilmezsin yorgunluğu
Normal otururken bile
Bedeninle eziyet çekmedin

Sen bilmezsin hayali
Hasta yatağında dağdaki
Kuşla sohbet etmedin

Sen bilmezsin başarıyı
Bir kelime yazmaya
Beş dakika uğraşmadın

Sen hiç bilmezsin
Aynanın gerçek yüzünü
Gönül aynasına bakmadın

Sen bilmezsin inancı
Gece ile sabah
Sevenine Dua etmedin

Sen bilmezsin gerçeği
Siyasetle top maçındayken
Bense hayatın kavgasındayım

Sen bilmezsin espriyi
Fani dünyaya benim
Gibi alaycı yaklaşmadın

Sen bilmezsin ayrılığı
Cana kıyacak kadar
Sevdiğinden terk edilmedin

Sen bilmezsin hayatı
Yaşam kilimini mutluluğa
Desen desen dokumadın

Sen bilmezsin ağlamayı
Kara gözleriniz kapkara
Bulutla arkadaş olmadı

Sen bilmezsin gülmeyi
Gülücüğü saklayıp dost
Masasında kahkaha atmadın

Sen bilmezsin vasiyetimi
Sevgilim bile olmadı
Annemle babamdan başka

Sen bilmezsin beklemeyi
Ecele her gün
Gel diye yalvarmadın

Sen bilmezsin sırrımı
Yeni doğan bebekle
Gizli anlaşma yapmadın

Sen bilmezsin fatihi
Kutu gibi evinin
Anahtarını bulamadığından dolayı.