Siz beni hiç tanımadınız.
Var saymadınız,
Kabullenmediniz hiç..
Oysa;
Ben vardım,hep sizlerleydim.
Yanımdan geçtiniz,
Kürkler içerisinde.
Üşüdüğümü anlamadınız.
Çıplak ayaklarıma bakmadınız bile..
Simitçinin,
Camekân'ına yapıştığımda,
Burnum akıyor diye
Simit de almadınız.
Neden burnumun aktığını,
Anlamadınız bile..
Bazı mekânlarda,
Görüntüyü bozuyorum diye,
Soğuk hava depolarına
Kilitlenmeme sessiz kaldınız.
Orada neler yaşadığımı
Anlamadınız bile.
Hep çirkindim.
Hep hoyrattım.
Hep kaçtınız benden,
Bana ne diye..
Çığlıklarımı,duymadınız hiç..
Hep, anamı,babamı suçladınız.
Çarklara,şartlara,sisteme
Aldırmadınız bile..
Esirgeme (!) kurumlarına attınız.
Yaktınız.
Dövdünüz.
Aç bıraktınız.
Tecavüz ettiniz.
Ve hatta öldürdünüz..
Siz benim var olduğumu
Anlamadınız..
Kuytu sığınaklara,
Neden girdiğimi anlamadınız.
Korktunuz,tiksindiniz,
Başınızdan atmak için,
Neler yaptınız..
Boş kabinlerde,
Neden yarı çıplak bulunduğumu,
Araştırmadınız bile..
Bana dair;
Haber duyduğunuz da,
Sadece kulak çekip, tahtalara vurdunuz.
Ah.vah edip sohbetlerde anlatıp
Sonra da unuttunuz..
Bir gün sizinde,
Ben olabileceğinizi
Düşünmediniz bile..
Siz beni hiç tanımadınız..
Var saymadınız bile..
Siz beni hiç anlamadınız.
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 16:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)