Siz bendiniz Şiiri - Akif Tütüncü

Güneşi karanlığa gömdüm
yaralarımın yıldızlara kayışında
Dalgalandıkça gözlerin gözlerimde,
Bulutlar yelken alırdı, en gizemli yerlerime
Seviyordum sizi kim olduğunuzu bile bilmeden
Yokluğunda kendimi bulduğumdunuz

Sadece bir harftiniz benim için.
Memleketiniz ise gaip
Kaç gece rüyamda koşturmuştum ardınızdan
İçimdeki emanetinizi vereyim diye
Ne zaman uzatsam ellerimi yüreğinize
...kanadımı kırar uçurmazdınız
Ne siz bir gün sevdayı tattınız
...ne bana bıraktınız
Siz yokluğunda ağlamaya doyamadığımdınız

Göz göze gelebilme umudu ile
Ne kadar çocukça şiirler yazmıştım o zamanlar
Her defasında karşıma geçip gülerek gidiverdiniz
Ne siz sevdayı öğrendiniz
.....ne bana bıraktınız
Siz karanlıklarıma beyaz örtü dileğimdiniz

Ölüme karşı hayat öpücüğüydü aşkınız
Geleceğe olan kucaklaşmam
Ne siz sır olup hoşça kal dediniz
Ne de yüreğinizin kapısını açtınız
Siz benim büyümeyen çocukluk yanımdınız
Annemin kokusu, babamın el iziydiniz
Siz yoksunluklarımdınız
Siz bendiniz