Sen varken sokakların melodileri vardı,
Her sabah pencereme gelen kuş bizi anlatırdı,
Radyo da çalan şarkılar sanki seni hissetmem için vardı.
Şimdi hayat akmayan su, ateşten kor...
Siz bana aldırmayın yine.
Kuşlar ötmüyor değil ötüyor, sadece seni fısıldamıyor artık,
Şarkılar çalmıyor değil çalıyor, sadece bizi anlatmıyor artık.
Hislerim, tüm hayallerim yerle bir olmuş,
Sen gittin, gülüşlerin kalmış.
Dört duvara yüzün kazınmış,
Siz yine bana aldırmayın.
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seslerin bir zamanlar bir anlam taşıdığı bu dünya şimdi boşluğa düşmüş gibi. Kuşların kanat çırpışı, şarkıların melodisi, hepsi bir araya gelmiş ama senin adını fısıldayamıyor. Her şeyin gövdesi var, fakat senin yokluğunda bir ruhsuzluk sarmış her köşeyi. Özlemim, bir gölge gibi peşinden sürükleniyor, yokluğun içinde şekil alıyor ama sana dair bir iz bulamıyorum. Bir zamanlar varlığınla dokunulan her şey şimdi soluk, ne kuşlar eski gibi ne de şarkılar, sadece bekleyen bir hüzün var. Ve ben, "Hasretinden prangalar eskittim, / Yaralı kuşlar gibi kaldım"
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!