Siz aksınız, ben kara Şiiri - Erdala Yayla

SİZ AKSINIZ, BEN KARA

Çok kıymetli dostlarım, sevgili vatandaşlar
Sözlerimle incitip, kırdığım arkadaşlar
Bir yanda muhalefet, öbür yanda yandaşlar
Konuşup içinizde açtım bir derin yara
Çok özür diliyorum, siz aksınız ben kara

Evet benim tek derdim, pak suyu bulandırmak
Devleti sövüşlemek, milleti dolandırmak
Sizin ise derdiniz hakkı tutup kaldırmak
Çenemi tutamadım, konuştum yoğa vara
Çok özür diliyorum, siz aksınız ben kara

Derdiniz millet imiş ah kafam bilemedim
Beraber olup size bir omuz veremedim
Sizin gibi ateşten bir gömlek giyemedim
Düşündüm gece gündüz kafamı yora yora
Çok özür diliyorum, siz aksınız ben kara

Sizlere kem gözlerle bakanlar yanıldılar
Ak alnınıza kara çalanlar yanıldılar
Ben gibi at gözlüğü takanlar yanıldılar
Gerçekleri gördüm ben kendime sora sora
Çok özür diliyorum, siz aksınız ben kara

Geç te olsa fark ettim, bir kuyu kazıyorum
Bak o yüzden kendime, küsüyor, kızıyorum
Kızdığım içindir ki, bunları yazıyorum
Diktiğiniz çiçekler açıyor sıra sıra
Çok özür diliyorum, siz aksınız ben kara

Karayım evet çünkü! ihale alan benim
Yetimin fukaranın hakkını çalan benim
Sizler hep doğrusunuz tek yanlış yalan benim
Pişmanlık yaşıyorum sineme vura vura
Çok özür diliyorum, siz aksınız ben kara
17/03/2021#ErdalYAYLA

Önemli not: Bu ironi Şiirim Adında ak bulunan partiye ithaf edilmemiştir. İroni şiirim Memlekette her türlü haltı yiyip, kendini aklayanlaradır. Saygılarımla.