Siz adını koyun kimligini ben oluşturayım

ben aslında unuttum kendimi kendi bedenim içinde
yanaklarımdaki ıslaklığın gözlerimden akan yaşlar olduğunu
içimin buz kesilmiş duygularımdan sebeb çatladığını
ve beni hıçkıra hıçkıra bağırtmak için zorladığını farkındayım
farkındayım hislerim içersinde bir yer kavgası verdiğini
beni nefesimle izledigini benim içimde var olmak için
mutluluğumu parmaklarımın ucundan her kaçırdığımda
senin çoşku ile içimde kabardığını farkettirişini farkındayım
beni artık korkutuyorsun içimde gülmelerin çıldırtıyor beni
sevgi gibi aşk gibi merhamet ve nefret gibi kin gibi sende bir duygusun
ama ben seni hiç tanımamıştım
ne ilk heyecanımda kalbimin kuş gibi çırpınışında
nede ölümün ardından tuttuğum yasta
ne merhametimin yumağında ördügüm, dokuduğum sevgiden
nede dağları delik deşik edecek kör kinimde
ben seni hiç tanımamıştım
aşk yaşanınca merhamet gösterilince sevgi hissettirilince
ölümü tuttuğum yasta kinimi sabır taşında kırdımda
seni içimden atamadım
bulamıyorum seni nerelerime kadar yayıldın göremiyorum seni
korkuyorum bulduğumda seni
ben yaşıyor olurmuyum
seninle tanıştığımdan buyana umutsuzluk içimde köklendi
zevk almazmı insan yaşadığından soluduğu havadan
kana kana içtigi sudan aşından,katığından, azığından
benki taş kırarım avucumun içinde şimdi bir yün yumağına gücüm yetmiyor
benki koşan saatlerce hırsından şimdi dizlerim beni taşımıyor
ya senle yaşamayı ögrenecegim
ya soluduğum son nefesimde seni terkedecegim
içimin kabarmasından anlıyorum sende bunu istiyorsun dimi
ben uçurumun kenarına gideyim sende iteceksin beni
yok öyle dilimden dökülen satırlardan öteye gidemezsin
yok öyle üç kuruşa beş köfte bir hayat sunacağım sana
ben senin söndürdügün ocaklardaki küllerden olmayacağım
belki zaman zaman akıtırsın gözyaşlarımı
nedensiz başımı taşlara vurdurursun
saatlerce sahil boyu öfkemden hırsımdan koşturursun
sevdiklerime acı söyletir dilimden kan kusturursun
beni çekilmez insan kılar yalnızlığımla yoğurursun
peki hiç hesap ettinmi bana şikayet etmeyen kalemimi
sen dilimden isimsiz dökülürken
bir cinayetin tek tanığı nasıl resmini çizdiriyorsa meçhul bilinmeyeni
benim kalemimde boş bir sayfaya seni yazıyor hiç hesap etmedinmi...