Benim sabahlara kadar nefes alamayacak kadar
Daraldığım gecelerde
Siz yoktunuz,
Şimdi nereden çıktınız?
Birden bire canımı sıktınız.
Ben sizin sabahlara kadar nefes alamayacak kadar
Daraldığınız gecelerinizde
Nerede miydim?
Sahi siz hiç sabahlara kadar daralıp
Boğulacakmış gibi oldunuz mu hiç?
Sabah olsun diye gözleriniz saplanıp kaldı mı ki çoğu zaman yıldızsız gökyüzüne?
Ğöğsünüzün tam orta yerine saplanan bir ağırlıkla mıhlanıp kaldınız mı hiç terden sırılsıklam uzandığınız yerde?
Şimdi nereden çıktınız siz?
Tam da yapayalnızlığa alışmışken,
Yapayalnızlık tam da bana iyi yakışıyorken.
Kayıt Tarihi : 18.8.2014 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!