Siz Şiiri - Hikmet Aslan 2

Bu derin bir yaradır, hem de tatlı bir yara,
Silinmedi silinmez bizde bıraktığı iz.
Sevdamız bambaşkaydı, ak idi değil kara,
Etkisini kaybetmez, bize üflediği giz.

Yüreklerde hep ateş, dilde sözcükler sıcak,
Beni göklere gönder her gece kucak kucak,
Hep körebe ben idim, kaçtınız köşe bucak,
Sonunda yakaladım, sizler sobelendiniz.

Aramızda olamaz, küsmece darılmaca,
Bu yürek hep saraydır değil E tipi Buca,
Biz ne oyun oynadık, ne de köşe kapmaca,
Yürek hantallaşınca gerekliydi egzersiz.

Elden bir şey gelmiyor kader böyle yazıldı,
Beyazdır dediğimiz beyaz değil kızıldı,
Ne siz ne ben değiştim, lakin büyü bozuldu,
Değişen kelimeler. Yalnız “sen”ler oldu “siz”.

21.02.2002
Gerence Körfezi / İzmir