Gönlümün kapısına ne kadar kibar vurdunuz
Nasıl böyle aniden gönül sultanı oldunuz?
Benlerimi bedenimden teker teker soydunuz
O karanlıkta,o samanlıkta beni nasıl buldunuz?
O mübarek elleri elimin üstüne koydunuz
Biranda gönül kuytularıma güneş gibi doğdunuz
Benlikte direnen beni aynalarda boğdunuz
Her güneş batımında halimi hatırla sordunuz...
Son gelişimde bir nazar ile baktınız
Sönmekte olan odunumu yeniden yaktınız
Gönlümden dertleri birer birer attınız
Sözlerinizi beynime çivi gibi çaktınız...
Aklımı başımdan bir gülüşle alan siz,
Bedenimin üstünde bedenimle olan siz
Öyleyken bile hasretinizle yakan siz
Bu acıya zamanla derman olan yine siz...
Kayıt Tarihi : 4.5.2009 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Soner Güncan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/04/siz-52.jpg)
Gokyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum..
-ne güzel söylemiş üstad,ama sevgili kardeşim sende çok güzel anlatmışsın yahu...tebrik ederim.
UÇBEYİ
TÜM YORUMLAR (1)