incitenler,
zaman zaman ziyaretime gelirsiniz.
hele en seven ve en inciten sen!
sanırım siz,
mutsuzluğumun senfonisinde akorttunuz.
öyleki;
o kadar sevemeyeceğimiunuttunuz.
hadi incittiniz gittiniz,
bilmediğiniz bir şey vardı,
aslında terk edildiniz.
üzülme değil mi?
bu da geçer
evet geçti,
hüzün geçti,hayalgeçti,aşk geçti,
seen nehri gibi emek geçti yar geçti
beni neden uyuttunuz...
bir beyaz gül koymuştum yol üstüne
yıllar önce,
ömür geçti,
hala yoksunuz
Kayıt Tarihi : 7.9.2008 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğce Sevtap Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/07/siz-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!