Siz varsınız,
gün ışığında yaşarsınız,
her tomurcukta yeniden açar,
sevgiyi duyarsınız...
Her acıda kanar,
her ölümde ağlarsınız...
Eriyen buzullarda erir,
yok olan göllerde,
buharlaşırsınız...
Dostlarım!
tanırım sizi,
çölü sevmez,
karanlıktan,
hoşlanmazsınız...
Şu veya bu
olabilir adınız,
ama siz,
kocaman bir;
İNSANSINIZ! ...
Kayıt Tarihi : 1.10.2007 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanlar görürüz kendini unutmuş,yalnızca çağının ve toplumunun sorunları ile dertlenen insanlar...Başkaları ve gelecek kuşaklar için yaşayanlar...onlara armağanımdır....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!