Sıyrıl Ruhum Şiiri - İlkay Beyaz

sıyrıl ruhum,uçsuz-bucaksız düşlerden,
hayatın modern köleliğinden ve tekdüzeliğinden,
bak işte! zulüm içinde insancıklar
bekliyolar sabahı anlamsızca.
usulluca doğan güneşin koynunda
yankılanır telefonun alarm sesi,
titretir bütün bu boş bedenleri
monotonluğa örülmüş günleri
hüzünle,kederle ve sinirle
haykırır sabahın kaosçiçekleri
ve gecelerin bilge senfonisi
başlar söylemeye (bilinmeyen) bir operayı.