Sıyrıl Dünya Gibi Olmaktan

Meleklik düşlerinde
Bir garip insan
Oysa melek yaratmadı
Seni Yaradan
Topraktan yaratıldın
Ellerinde bedeninde toprak kokusu
Kanatların da yok uçacak
Kaldın mı şimdi yerde

Uçmak bir özlem düşlerinde
Senin ruhundan
kulak verme toprak bedene
Mütevazilik hamurun olsun toprak
Ruhun ki zaten göklerden
Satma kendini dünyaya
İltica et Yaradana
Kalmazsın yerde

Boş değil
Meleklere hayran bakış
Topraktan sıyrılmak
Ezeli Olan'la buluşmak
Ebeden kök salma arzusu
Ruhun mayası
Ruhundaki cevherin
Kanatlanma çabası

Kaldır örttüğün perdeleri
Halleş ruhunla
Seni uçuracak olan ruhunda

Yaradan sundu
Seçme özgürlüğünü
Dağların göklerin imtina ettiğini
Bu kadar güvenme kendine
Böbürlenme
Senden üstünler de var
Varlık denizinde
Sen bir melek değilsin
Velakin
Rabbin sana üflediği cevher ile
Sözün var
Şerefli bir insan olmaya bak
Tepeden bakan gözlerini
Çevir kendine
Kendi meşguliyetin yeter kendine