insan değilim ; arzın zarından çıkanlar burada gözleriyle oyuyor ateşi-
sönüyor mabetlerin inanç aleviyle k'özleri/
zifirin her tonuyla çamura sıvalı kamuflaja girmiş yürekler
cismanilik duvarları tülden örülü üryandı tek tek resmî geçitte jenositçi imajlar
duygu kadrajından çıkmış utanç dağlarına koşuyordu insansı yığınlar/
kıldan ince çizgilerde yürüyor silüetler kilitlenmiş çıkmaz yola revan-
sınır kapısı yazıyor ölümlerin zirvesinde siyonist gülümseme
hayat dışılığı hissediyor göğün yüzünü örtmüş deryalar devrilirken toprağın yanına sel sel//
kimleri kim diye sıfatlayacak her daim tarihlere boyun eğdiren edebiyat.!.
burda mısın ?
öznesi lâl olan kimsesiz yokların sessizliğini,duymaa !
...
Çetin ÖrnekKayıt Tarihi : 27.10.2023 19:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!