Barış, sadece silah sesi durunca gelmez;
adalet sesi duyulunca gelir.
Ben bazen sustum, sadece karşı tarafı kendi yalanına boğmak için.
Tıkanıp boğulsun diye.
Düşünce özgürlüğü diyorlar,
biz düşününce fişliyorlar.
Lan düşünen insanı sevmiyorlar işte,
düşünmeyen zaten onlardan.
Gerçek dediğin şey bazen tokat gibi patlamalı.
Sevilmek için değil, ayıltmak için.
Ben artık gerçeği tokatlamıyorum, alıyorum, suratlarına çarpıyorum,
‘al lan yüzünü geri’ diye.
Biz bu düzenin pürüzüyüz.
O yüzden hep zımpara tutuyorlar üstümüze.
Zımparalık neyim kaldıysa artık,
diken gibi batıyorum.
Kayıt Tarihi : 26.6.2025 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ağzım bozuk değil, dünya pis kardeşim. Ben sadece tercümanım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!