Daha yolun başıydı,hayallerin çok gençti.
Köz olup düştün bu cana,ağlayan ağlayana.
Her sözünde bir umut,her gülüşün bir renkti.
Bir anda bir kor düştü.Uyan be Şiyar uyan.
Gencecik fidan idin, erken soldu dalların
Kocamandı yüreğin meleke kadar narin
Gökyüzüne uçtu güleç masum bakışların.
Yüreklere ateş düştü.Uyan be Şiyar uyan
Bıraktığın dert hırçın bi o kadar da derin
Unutulmazsın evlat, gönüllerdedir yerin,
Mekânın cennet olsun, nur dolsun her yerin.
Sesimi duyan yoktur.Uyan be Şiyar uyan
Aydın enişten yazar, içten yanıyor canı
Her dizesinde sensin, her nefesinde anı.
Gözlerin gelir aklına vakti yoktur efkarın
Pamuk seni incitmesin.Uyan be Şiyar uyan
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!