Siyahtan Okyanusa Çalan Bakışlar

Siyahtan Okyanusa Çalan Bakışlar

Gerçekler acıdır
Can alır, soluksuz bırakır
Seni alıp yüreğinin günışığı görmeyen diyarlarına götürür

Gönül dağının bulutları eksik zirvesine,
Gökyüzünde uçan kuşlara, göz kırpan yıldızlara taşır
Yüreğinin pervazından süzülerek, kemanının ince tellerinde çalar

İsmini sayıklarsın nağme nağme
Ona olan aşkın o kadar yücedir ki dönüp bakmaya cesaret edemezsin
Tıpkı bir sonbahar gibidir,
Ufkunda, kaybolan düşlerinde

Ve sorarsın kendince, bu kaçıncı yok edişidir?
Kaç bahar çiçekleri daha solacak şu ömürde?
Siyahtan okyanusa çalan bakışlarından vurgun yediğin,
Hasret şiirleri dize dize yazılır not deftere

Tüm soru işaretlerin, virgüllerin anlamı,
Konulmayan noktanın önemi kalmadı artık
Zira sayfalara sığdırılmaz o sevgili
Kalp küle dönmüş ve görememiş

Fakat uslanmaz gönül, pencereleri aralanır
Gözyaşlar küskünlüğe karışıp sabahlara dökülür
Ve çöl toprağıdır sevda
Suyu çekilmemiş derenin, tozlu çamurunda

Zira vazgeçemedi çalakalem yazdı yüreğe
Vakitsiz zamanda girdi hayata
Ne özlem yüklü çırpınış duydu yürekte, ne de vakitsiz zamanda çaldı kapıyı

Keşke arzu ile eller ellere prangalansaydı
Zira gözler, diğer çift gözlerin sahilinden çekilemedi
Yürek hicret edemedi başka gönüllere

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hande Ortay
23.10.2016 (İstanbul, Fatih) 00:31