Siyahın Umudu Şiiri - Haz An

Bak, nasıl kusurlar var
Yaşamın yüzünde.
Ve bir sabi, karın altında
Piyano çalıyor.
Ruhu zemheri,
Elleri nasıl üşüyor.
Sadece zaman,
Biraz daha zaman,
Tutabilmem için annesizliğinin ellerini.

Yıldız tutuyorsun, biliyorum,
Yokluğumun her gününe.
Sana bunu öğretmiştim.
Ben ise doğuşuna güneşin,
Her gün isyan ediyorum.
Umut kalbimi boyayamıyor.
Umudun rengi olsa
Siyah olurdu.

Annesi yaşarken öksüz kalan yalvaç,
Varlığın sanki serap,
Yokluğun süveyda ruhumda.
Elleri Tanrı’nın her an üzerinde, biliyorum.
O ki, en kutsalı varlığın,
Senin annesizliğine göz yummaz.

Adın dilimde niyaz,
Öpüşün ellerimde tutsak.
Deyişin kulağımda: “İyi ki...”
Ruhumun feryadısın.

Haz An
Kayıt Tarihi : 4.1.2025 23:32:00