Siyahın İçindeki Beyaz Şiiri - Regaip Ku ...

Milattan bunca yıl sonra
Bırak bir şiirde de senin adın yazsın
Çünkü sen
Siyahın içindeki beyazsın.

İçinde sen olmayınca İstanbul'u neyleyim
Gözlerin Ankara'ya denizi getirmişken
Ben İstanbul'u neden seveyim
Anlaşılmak tarafından ve de anlayabilmek seni
Ne büyük bir suçtu
Ve bir "masumiyet karinesi" oldu artık bu şiir
Suçluluğum henüz ispat edilmemişken
Şehri intihara sürükleyen bir bakışın vardı
Adını koyamıyorum, sıcaktı
Karşısına dikilirdi pervasızca ayazın,
Affet, belki de kıymetini bilemedim
Siyahın içindeki beyazın...

İki dertli gönül, bir de boz şehir
Ve gözünde yaş var iki damlacık
O iki damladan sonra kim iki çay söylese
Biri hep açık...
Entellektüel mutlulukların olduğu yerde duramazsın
Biraz keder lazım gelir senin olduğun yerde
Çünkü umutsun sen
Siyahın içindeki beyazsın...

Benim içimde senin kalmadığın yerin adıdır cehennem
Ve yokluğundan sonra gelir
Konuşmak saklamaktır birçok şeyi
Bazı şeyler susarak söylenir
Her kederde biraz daha azalır insan
Azalır bakışların gibi bölüne bölüne
Her acıda bir parçamız kalır
Sonunda bir çaresizlik gelir diline
Anlatmaya çalışsan
Yeryüzündeki hiçbir insana anlatamazsın
Çünkü koca bir karanlıktır yeryüzü
Ve sen, siyahın içindeki beyazsın...

Milattan sonra bunca yıl geçti
Ve sen hiçbir kitapta yazmıyorsun
Buna bağlıyorum beşerin cehaletini
Bir insan, bir insanı vuruyorsa bu yüzden
Ben de seninle anlıyorum işte
Afrikalı aç bir çocuğun sükûnetini
Bütün bunlara rağmen bir çift deniz görürdüm gözlerinde
Bir yakarış görürdüm, sessiz bir dûa,
Denizin kabarıp göğe ellerini açtığı her dalgada
Sen başka bir niyâzsın
Milattan bunca yıl sonra
Bırak bir şiirde de senin adın yazsın
Çünkü dert ortağımsın sen
Siyahın içindeki beyazsın...