.'Siyahi hüzün.... Şiiri - Vedat Polatdemir

İşte siyahı bol bir gece daha
Hele ki bu şehrin siyahında! ! !
I.
Canıma ortak, canına yandaş çıkmışken
Dolup, dolup taşarken hücrelerimden aşk,
öylesine soğuk ki bu gecenin şehri
öylesine yalnız ki bu şehir...
Her akşama düşen ilk saatler
Telinden bozuk notalarla,hüzün çalıyor..
Çakıl taşları dolanıyor damarlarımda
Buğusu ılık bir çift göz, kısık, kısık ufukları süzüyor
İşte yananda o göz / biberinde acıyanda...
Çığlığımın en tepelerinde kaçırıyorum,
mandal kökenli yarasaları...
Martılar muaf, ah birde o martı beyazında ki tenin...
Terk ettim işte aslımı,
senden başka ne varsa hepsini terk ettim...
Hepsini maal ettim bu şehrin sensizliğine.
Bir beden küçüldü şimdi hayat
Canım bedenime dar, taammüden canım çekiliyor...
II.
Denizi bir hoyrat, denizi bir asi mavi buranın
Mamur bir yalnızlıkla ölürken martılar,
bu şehrin laneti, belki de diyorum...
Arada bir ılıkça eser ya bu deniz,
sanırım Ilık nefesin....
Yüzümde; bir, bir kirpiklerimi öpüyor
Elim ayağım şaşırıyor, dolanıyor
Dalıyorum soluksuz heyecan diplerine
Yanağım, yangın sıcak teninde...
Dudaklarım alev topu,kahverengi, üzüm kurusu tepelerinde...
Keşke sen olsaydın, var ya şu deniz!
Olsaydın da fırtınan hiç dinmeseydi
En sığında ölebilseydi bu adam...
III.
İşte marazisi bol, eksik bir beyin
Durmadan Siyah düşünceler doğuruyor
Siyah gecenin işbirlikçisi oluyor sessizlik
Teşvik ediyor / tuzu/ kanayan yarama
En sessiz geceye inat bir mezarlık var
Var, ama oda masum bir avuç toprak
Birde yağmurun altında dolaşan simitçi çocuk
Birde küçücük al yanaklı bir kız çocuğu;
Yüz kuruşa mendilin altında heveslerini satıyor
Telaşın avuçları ter, sesi çatlak sıyrılırken
Gecenin soğuk eline sarılmış / iz be sır!
Sancıya düşmüş bir kadının rahmi
Aha, bak işte bu şehre
Bir simitçi,
Vahim!
Belki de bir mendilci kız daha geliyor….
IIII.
Benim kanım çekiliyor bu eksik beyinle kadın!
Bu şehrin martıları da intihar ediyor
Canına ortak çıkmışken
Canıma yandaş etmişken seni be kadın
Hangimize ihanet ediyor bu kancık gece?
Yüreğimizde çözünemeyen bu kimyasalın adı ne?
Sen iyisi mi bu gece beyninin tüm odalarında
Bana ait ne varsa bir, bir toparla
Bekle sonra...
Soyunmuş bulutları bir sağa bir sola,İtmeye başlayınca gece
Kaçmaya hazır olsun aklın
Alışkanlıklarımı tak boynuna
Kokunu sür beni baştan çıkaran
Ama ne olur karanfili unutma
Solukların normale döndüğü an
Çıkı ver, gel bir yerlerden
Yasemin kokunca ortalık ben anlarım...
Sarıl bana, sarmaşık gibi sarıl
Sımsıkı, içine gömercesine sarıl
Martılar yine mağrur takılsın
Dursun damarlarımda dolaşan çakıl taşları
Kısık gözlerim biçimlensin
Tahammül etsin, canıma bedenim...
Bırak iki sokak çocuğu canım olsun
Bir yanını çok seveyim,bir yanını da sabırla bekleyeyim
IIIII.
Ölmem be kadın, bilki ölmem o zaman
Belki bu karası fazla şehirde, değişen bir şey olmaz
Ama en azından ben, düşünmem yalnızlığımı
Birde tutmam, sensizliğe mezarı
Boş biliyorum, boş laf bunlar
Kâseler dolusu mısır patlağı gibi hafif
………………….!
Evet,
çıkıp GELEMEZSİN bir yerlerden
biliyorum…..
Bende varamam zaten
Ama en azından söyle şu denize
Söyle ki;
yüzüme ılık, ılık esmeyi kesmesin
Ilık nefesini çekebileyim
Gömebileyim her martı çığlığında içime seni…