Siyaha Çalan Bir Şarap

Siyaha çalan bir şaraptı yüzünü gördüğüm ayna,
Kıyameti ararcasına yıkılmıştı kalbim,
Kanım... kemiklerim... damarlarım...
Sanki kabeyi yakmışlardı kalbimde
Tüm insanlar ayaktaydı
Huzursuzdu ruhum çıkmak istercesine etimden
İzin vermedim.. veremedim.
Senin dokunduğun tek yer orasıydı ondanda vaz geçemedim.

Sürekli acıklı şarkılar dolanıyor kulagımda
Kimsin sen ya da kim din?
Ruhumu, bedenimi, sevgimi ele geçiren
Saatlerce seviştikten sonra bile sarılabilen
Olmaz bu kadar basit olamaz
Şarabım bukadar hafif kalamaz!