Siyah Zambak Şiiri - Siyah Zambak

• 

  Ölüler Konuşmaz

  İlahi gözlerinden ya medet dilendim
  Sürdüm bu yitik şehre isyanımı
  Dinledin de usulca bir ses veremedin
  Cana kattım parelerimi
  Boşunaymış bilemedim...
  Sandım aşk benim meskenim
  Sandım yar aşım evim
  Sırtımda hançerlerin
  Kana bulandı gönul bahçelerim
  Soldu artık gönul çiçeklerim
  Nehirlerde gölgen var
  Hayal oldun artık yar
  Gitme vaktidir bu an
  Artık vakit tamam
  Çalmayacak bu zambak
  İlahi gözlerini yad ellerden
  Almayacak seni fahişe kokulu gerdeklerinden...
  Karabasanlar savursada ölumlerden
  Zambak kokmayacak artık
  Hicran dolu gecelerde
  Savrulmaz kanımca topragına
  Çeşmelerine kurulmaz bir damla sularına
  İlahi gözlerine bıraktım vefasızlık yeminlerini
  Bir de..
  Yarıda kalan yanık Ahmed'in turkulerini
  Odam kireç tutmuyor derdi ben aglardım
  Taaki benden çalana kadar
  Yıkık viran eyledin bu can-ı
  Pusuda yatan hain yar
  Zambak bu aşktan gayri git siyahi siyahi
  
  yüreginize saglık şiirniz tam ortasında buldum kendimi saygılaırmla

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ünal Yiğit

  
  
  
  
  
  
  Odam Kireç Tutmuyor
  
  
  Odam kireçtir benim
  Yüzüm güleçtir benim
  Soyun da gir koynuma
  Terim ilaçtır benim
  
  Odam kireç tutmuyor
  Kumunu katmayınca
  Sevdan baştan çıkmıyor
  Sarılıp yatmayınca
  
  Baba ben dervişmiyem
  Kürkümü giymişmiyem
  Ben sevdim eller aldı
  Niye ben ölmüşmüyem
  
  Odanı kireç eyle
  Yüzünü güleç eyle
  Soyun da gir koynuma
  Terimi ilaç eyle
  
  Satı YEŞİL
  
  BÖYLE BİR YÜREĞE YİNE BU DENLİ BÜYÜK BİR YÜREK SESİ İLE SELAM EDİLİR.. SELAMLAR DOST, O GÜZEL YÜREĞİNE,
  
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)