Ölumun zorbela kangreni,
Apışıp kalan ötegen kuşlar.
Mızıka çalarlar usulca,
Sessizlgin baskınlıgıyla.
Tutuşurken agaçların yeşili,
Ferlere duşer çig çig,
Sancılı bir duştu
Gözlerinde gördugum
Ay ışıgı ıslak
Bu gece duşlerimde
Ve yoksun/um senden..
Feryadım
Hey Yar! ölesim var yine bu gece,
Herşeyi bırakıp toprak altına giresim
Bundardır zannımca tütünümden en derinleri çekişim
Ölesim var Yar!
Yuregimin susturuldugu şu lanet olası hayatın nesine yanayım
Kanı beşpara etmez insanlıgın sahteligine mi aldanayım
Ayaklarımın yerden kesilmesine vesile olan huzzam hiçliğe mi yanayım
Hangi şehrin ışıklarında ıslanmış bu girdap sessizlik
Zambak bırakın kanasın....
Bu kaçıncı kaçış Aşk’tan yana
Kaç yemin bozdun bu Aşk’ı hiçe sayarken
Beni pervasızca ruhundan satarken
İlahi gözlerinden ya medet dilendim
Sürdüm bu yitik şehre isyanımı
Dinledin de usulca bir ses veremedin
Cana kattım parelerimi
Boşunaymış bilemedim...
Sandım aşk benim meskenim
Unut beni gençligimden evvelimden,
Salıver makberin, yediveren gullerinden,
Çig çig duşur beni, gözlerinin hukmunden,
Satır satır,hece hece,at beni şiirlerinden,
Tek bir nota kalmasın karesinden, virgulunden...
Vedanın hukmunu salarken kalbime,
Gözlerin gözlerimden utandımı hiç?
Yeminler edipte bu aşkın uzerine,
Dilinden kalbinden utandın mı hiç?
Salınırken hazdan aşkın koylarında,
Vatan bizim millet bizim,
Tarihi kazıyan asker bizim.
Bayrak bizim kan bizim,
Bayragı diken şehit bizim.
Al bizim beyaz bizim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!