Kara bulutlardan süzüldü usulca yağdı yağmur,
Bütün dünya uyandı,
Ben uyudum..
Kapıldım rahmetine, sürüklendim şiddetinle.
Nihayet yedi renk oldum kavuştum mavime..
Sardım gökleri, denizleri bir uçtan bir uca
Güneşe yakın, sıcak, aydınlık..
Sonra gece.. Siyah..
Dünya uyudu, ben uyandım.
Karanlık ve sisli.. ve kimsesiz..
Sokaklar ıssız, bulutlar efkarlı yine..
Hüzün ve hakikat yağıyor içime.
Tepeden tırnağa, maviden mahrum, siyahla örtülü..
Örtünün ardında bir ev..
Kanatlanıp uçarcasına varıyorum..
O evde aykırılığım, gerçek ve yalan.
O evde iki oda..
Biri siyah.. Yorgun, suçlu, mahçup..
Biri mavi…Kilitli..
Mavi; nefesim, sebebim.. Cennet..
Mavi mutluluk, mavi yer gök
Mavi, gözlerimde giz, dilimde saklı kelimeler,
Mavi sen..
Sen…
Şair yanımın şiirlerini,
Saklı yanımın şarkılarını,
Kurak yanımın yağmurlarını,
Çocuk ruhumun oyunlarını,
Yorgun halimin umutlarını coşturan..
Uçsuz, bucaksız, hırçın, sınır tanımayan mavilikte
Bir kilitte….
Kayıt Tarihi : 27.8.2014 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahsen Aksan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/27/siyah-ve-mavi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!