Siyah ve Beyaz Hatıralar

Canımı acıtıyor aynı güne uyanmak
Sabah oluyor
Sessizlik ve ben
Kuş olup uçuveriyor gülüşlerim
Hayatın ortasında iki virane
Bir sen
Bir ben
Sesin Kısılıyor
Hüzne boğuluyor elvedaların
Zamanın akışına bıraktığın hayatın
Külleriyle toz oluyor
Siyah ve beyaz hatıralar kalıyor geriye
Boynu bükük yalnızlık dolu
Elvedalar yaşamını elinden alıyor
Tutunacak gücün kalmadığı zaman
Yoktan bir hiçliğe doğru
Neşeyle süzülüyorsun.