Ben nedense, renkleri hiç tanımam,
Sadece iki rengi bilirim, siyah ve beyaz.
Siyah...benim sığındığım, gecenin rengi,
Beyaz...kalmışsa eğer, masumiyetin simgesi.
Gerçek sevdalara, kara sevda demişler,
Bütün özlemlerde, kara kaşlar-kara gözler.
Sıkıntılar-kahırlar, kara günler kara bahtım,
Kaderimin bir parçası, ben bu rengi iyi bilirim.
Yüzünün akıyla, ak sütüm helal olsun,
Kar gibi beyaz, ak sakallı ihtiyar.
Saçlarına ak düşmüş, bembeyaz kaymak gibi,
Gelinlikler beyazdır...içimdeki hisler gibi.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!