Siyah Umut Şiiri - Azize Uzun

küstah ve zavallıyı oynuyorduk seninle
yazık ki sen küstahlaştıkça içimde kökleşiyordun
dal dal
yaprak yaprak
her yaprakta bir başka siyah umut

ne zaman kent sineması'nın önünden geçsem
bu sefer bakmayacağım deyipte her seferinde baktığım o sokak
her seferinde uğradığım hayal kırıklığı
her seferinde olmayan sen
işte o an bütün sokakları siyaha boyuyordum
ve aklımda sen
düş sokağı sakinleri'ni dinliyordum

bir klasik parçayla fethedeceğimi umuyordum seni
ya da bach'ın bütün notaları yırtıp atmasını
ya da ne umduğumu bilmiyordum
ben bütün klasikleri siyaha boyuyordum
sen ise bir sonraki derse hüznü ödev veriyordun

her akşam ayrı bir pastane bekleyişi
ve benim bütün masalara göz atışım belli belirsiz
kırmızı bültenle arıyordu seni gözlerim
işte o an bütün masaları siyaha boyuyordum
sen ise bir defa olsun orada olmuyordun
aslında sen oralı bile olmuyordun

küstah ve zavallıyı oynuyorduk seninle
ama ben hep yanlış kağıda oynuyordum
içimde bir siyah umut
bütün düşlerimi siyaha boyuyordum