Herkesin vardır, geçmişe dair pişmanlıkları.
Peki geçmişi geçmiş yapan nedir?
Tüm o hatıralar mı?
Yoksa yapmaya korktuklarımız mı?
Ben geçmişten tek bir şey istedim,
Sana ait olan hatıraları koyabilseydim siyah bir sandık içine,
Ve çıkabilseydim karla kaplı dağın zirvesine,
Atabilseydim bulutlar altındaki o beyaz örtünün içine
Ve sonunda bağırabilseydim avazım çıktığı kadar
"Herzaman bir ukteydin kalbimin ücra köşesinde ama şimdi beyaz bir örtünün içindeki siyah bir sandıkta son buldu nefesim."
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadi İris](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/11/siyah-sandik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!