Siyah Saçların Zulme Çağırıyor

Önümü göremiyorum.
Oturduğum bu bankın üzerinden
Sonra kalkıp bindiğim otobüsten,
Nereye bakmak istesem önümü göremiyorum.
Zırhını kuşanmış şövalye gibi korkusuzken
Yada gözü kara İskenderken bile
Siyah saçlarının zulmünden kurtulamıyorum.
Çok yorgunum,eklemlerim tutmuyor artık
Karanlık labirentlerden çıkış arıyorum
Gözlerim kan,kaşım çatık,saçım dağınık
Duvarlar düz zaten yorgunum,tırmanamıyorum.
Yakaladığı her umudun arkasından koşan,
Sabah ezanı gibi yürekten
Babam gibi gerçekten bir hayat arıyorum.
Tüm bu karmaşanın göbeğinden sıyrılsam da
Tüm bu girift bilmeceleri çözsem bile
Siyah saçlarının zulmünden kurtulamıyorum.
Zonk zonk kafam çınlıyor
Annemin duası yardıma koş
Siyah saçların siyah saçların ütülüyor atardamarlarımı
Her defada açtığım kapılar, hep boş hep boş.
Kör müyüm neden çarpıyorum duvarlara
Akreplerle dolmuş beynimin içi,
Attığım her adımda yerlere çakılıyorum
Bağırıyor sanki kafamın içinde bir keçi
Siyah saçlarının zulmünden kurtulamıyorum.

2005