Siyah Papatya Şiiri - Ali Yılmaz

Başka bir şehrin sabahına uyanmak
Omuzlarımda daha ıslanmamış gri bulutlar
İçimde senden kalan parçaları birleştirilmemiş anılar
Cinnet geçiriyor bu kaldırımlar
Sokak lambaları isyankar
Gecenin en karanlığına sıkıyorlar yumruklarını
Gece baykuşları saklıyor ağaç dallarında
Ve sen düşüyorsun içime,yangınlar çıkıyor
Kararıyor papatya yaprakları
Yere düşen bir damla nisan oluyor gül
Yanıyor yalnızlık avuçlarımda
Zümrüd-ü anka oluyor,kül oluyor
Yeni bir doğuşa doğru savruluyor sonra
Sonraları hiç olmuyor
Bir siyah papatya büyüyor göğsümde
Siliniyor kan revan gençliğim belleğimde…