Siyah Ölüm Şiiri - Hüdai Ülker

Rüzgar bile görmek istemiyor artık
iyice kıllarla kaplanmış vücudumu
göğsümden kara çizgiler iniyor
bir infilak esir ediyor beni,
bir ömür dağlardan düşüyor
çevirdiğim topaçlar boğazıma diziliyor
taşlarla düşüyor ömürler.

Vücudum ziftlenmiş vicdanlarla savaşıyor
dağlarda ölümler karşıladı kimimizi,
çamur, kömür ve infilak
ve masumiyet
Allah kahretsin, masumiyet,
herkes masum ben suçluyum,
oysa yaşamak üzerine şarkılar söyleniyordu,
bir tabutun çırpınışını gözlerimle gördüm
kabul etmiyordu o bile
gök ekini taşımayı.

Unutulan bir şey yoktur,
sevmişsek sevmişizdir kedileri,
sevişmişsek sevişmişizdir kuytularda
gözlerimiz karanlıkta kamaştıysa
öyledir ne yapalım
ölümler siyah gelir burada,
ölümler siyah gelir baharda bile,
vücudum hazır ol savaşa.