Topluyorum siyah nurdan can diye yaprak yaprak
o sevgili biliyor ki kullansa rüzgardan bir tarak
hande-i ağyardan ağlar bu gönlüm bilir o yar
gam ve kederden dayadı ruhuma en sivri bir mızrak
her intikam ve kinin içinde gelir gider bir affın
bir şarkı vardı tellerini kurşulamalı mıydı telgrafın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla