İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Bir köşede büyüdüm sessizce,
Ne anne dokundu saçlarıma,
Ne baba sardı omuzlarıma.
Çocukluk dediğin,
Yaralı bir defterdi bende,
Her sayfası gözyaşıyla ıslanmış.
Gözlerim arardı şefkati,
Ama kapılar hep kapalıydı,
Karanlık odalarda
Kendi sesime sığındım.
Bir “aferin” duymadan,
Bir “canım oğlum” işitmeden
Koca dağları tek başıma aştım.
Her gülüşte içimde kırık bir cam,
Her bayramda boş bir sofrayım.
Komşunun evinde anne kokusu va ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!