Siyah mendil Şiiri - Hanife Ayaz

Siyah mendil baglandi gözlerine
ayni kaderin gibi kapkara gülence
Köyün yasli ebesi müjdeyi verdi anana
Zilgit cekti anan mendil salaya salaya
kiz oglan kiz dedi gülence
Kazanlar dedi koyulsun tandira
tez elden kinasi yogrula
gece karanliginda düsmüstün
köyün ögretmeniyle yolla
Töreler diye diye
düstüler ardin sira
Birakmadilar gülence birakmadilar
gecenin karanliginda sorgusuz suhalsiz
Can evinden kursunladilar
agitlar yakildi ardindan
zilgitlar cekildi
mezarinda kazildi
kinanida sürdüler
Sevdigine degil kara bahtli gülence
seni topraga gelin verdiler