Yürüdüğüm sokaklar üstüme geliyor,
Kaldırımlar şaha kalkmış,
Yalnızlıklar geçit vermiyor anne!
Siyah yanar yolumdaki sokak lambaları,
Karanlığa boğar yalnız kaldığım sokakları,
Anladım ki; sensiz hayat yaşanmıyor anne!
Aynalar yüz çevirmiş bakmıyor bana,
Sensizliği göstermekten kaçıyor anne!
Benden kalan son hatıra babama,
Gözümde biriken yağmur bulutları,
Yağmaya bahane arıyor.
Anladım ki sensiz bahar olmuyor anne!
Yalnız kaldığım sokaklar sessiz,
Karanlıklar beni üşütüyor anne!
Köşede minik bir kedi ağlıyor, kimsesiz;
Belli ki o da benim gibi sensiz,
Sensizlik beni ürkütüyor!
Anladım ki şefkat sensiz olmuyor anne!
Arif BIÇAKCI
Arif BıçakcıKayıt Tarihi : 27.2.2009 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!