Siyah Lale Şiiri - Yavuz Değirmenci

Kara yazdı senin de mavi renkli kalemin
Ayrılık vakti geldi, kanat vur siyah lâle
Velvele düştü şehre, tadı yok şu âlemin
Ne umurumda dünya, ne eş-dost, ne sülâle

Güya aşk badesini yalnız benimle içtin
Firkatin makasıyla ruhumu kesip biçtin
Gönül bağımdan kaçıp, yasak elmayı seçtin
Ey!.. Kokuşmuş arkından çamur akan şelâle

Neydi Ferhat’ın gücü, dağa tünel eşerken?
Sarmış mıydı Leylâ’ yı, Mecnûn çöle düşerken?
Almış mıydı Aslı’yı, Kerem yanıp pişerken?
Seven için farketmez, sonu meçhul ihale

Mâdem ki; siyah lâlem bugün benden dâvacı
Mâdem ki;sefil baykuş vuslat için duacı
Madem ki;sesleniyor bunca bedel ve acı
Bu kamburla yürümek ihanet istikbâle

Haydi gel, kör matkapla delerek kanat beni!
Sevda yamyamlarının kazanına at beni!
Ama bir kez dürüstçe, kalbine anlat beni
DEĞİRMENCİ o zaman gönlümü sarar hâle

Siyah lâle:Tutkulu aşkı simgeler
Yasak elma:Günah işlemeyi ifade eder.