Keşke insan kendini dinlemeden
karşısındakini dinleyebilseydi,
ya da karşısındakini duyabilseydi sessizce.
Yok yok olmaz demeliydi kendine.
İçindekini yargılamadan hüküm verirken
Sus payı verebilseydi yüreğine.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
