Siyah Kolye Şiiri - Aslan Bağcı

Keşke insan kendini dinlemeden
karşısındakini dinleyebilseydi,
ya da karşısındakini duyabilseydi sessizce.
Yok yok olmaz demeliydi kendine.

İçindekini yargılamadan hüküm verirken
Sus payı verebilseydi yüreğine.
Anlık yaşanan kırgınlığı
koca bir zamana yaymadan

onarmak adına savaşabilseydi kendiyle,
susup;
çekip gitmek yerine
bir defa olsun sorabilseydi
keşke.

Üzerindeki dargınlığı bir an olsun
atabilseydi üstünden,
Nedeni vardır herşeyin diyerek
dönseydi yüzünü bir kere.

Sırtını dönüp sessizce
çekip gitmek yerine
bir an olsun dinlemeliydi
içindeki yangını.

Araya uçurumlar koyup,duvarlar örmeden
çekip gitmeseydi keşke.
Keşke bir an olsun dönüp
her şeye rağmen canım diyebilseydi.

Önemli olan da bu değil miydi?
kaybetmemek adına
için parçalansa da kırgınlıktan
canım diyebilmek.