Siyah kedi Şiiri - Doğa Konakoğlu

kaldıramıyorum...
hazmedemiyorum artık sizinle yaşamayı;
kopartıyorsunuz birer birer kır çiçeklerini,
kan döküyorsunuz çocukken top oynadığımız sokaklara,
harcıyorsunuz kalemiyle ışık tutanları,
bir tekmede siz atıyorsunuz sokakta ağlayan çocuğa;
hayır!
siz eskiden böyle değildiniz,
hissedebiliyordunuz gökkuşağını,denizi,aşkı!
tanrınız kapitalizm mi oldu?
göz yaşlarının yerine dolar,
kanınızın yerine petrol,
sizin yerinize cani mi geldi?
belki yarın daha kötü olacak,
belki sizin için yarın bile olmayacak...
tek gerçek ama tek gerçek;
hissetmek!
hissettiğin kadarsındır!
yaşadığın kadar!
paran kadar değil sayın bay veya bayan!
belkide ölmek bile gerçek değil!
hissettikçe,iyi olduğunu hissettikçe,
suratında oluşan gülücüktür gerçek!
gerçekler ve yalanlar,
ben gerçekleri seçiyorum;
elveda...