Yıldırım çakışından korkan çocuk
başını yastığa saklar dua ederdin
görüyordum
yalnızdın odanda, ağlamaklıydın
baban korktuğunu bilir,
usulca odana girer, koyun koyuna yatardınız
korkuların mevsimseldi
biliyordum;
ben en çok baharlarda yağardım,
korktuğunda babanın geleceğini bilir
ve anlardım hep yanında olmam gerektiğini
babana sarılıyken yüzündeki tebessümü
avuç açıp dua edişini
dudaklarını da okurdum.
Büyüdün, kocaman bir dünya kurdun
yanıbaşındayım
havai fişklerimi patlatıyorum
korkuyorsun, yastığına saklanıp dualar ediyorsun
görüyorum,
bu kez yalnız değilsin, bir çift göz daha ağlamaklı
aranın ışığı yanıyor, ve bir karaltı süzülüyor yatağına
babacığım çok korkuyorum diye haykırıp
sarılıyor ürkek bedenine.
daha sıkı giyinmeliyim kara bulutlarımı
daha çok havai fişek patlatmalıyım biliyorum
ara ışığı yanan evler çoğalmaya başlamışken
daha çok pencere buğulandırmalıyım.
05,08,2003 İstanbul
Kayıt Tarihi : 13.8.2003 14:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu tarzi sevdim. Bulutun agzindan aktarman siire ayri bir renk katmis. Ama su havai fisekleri artirman çocuklari daha çok korkutmak için degildir sanirim. Yo, sen öyle bir sey yapmazsin... Çocuklar babalariyla daha çok koyun koyuna yatsinlar diyedir eminim. :))
TÜM YORUMLAR (3)