Siyah Karanfil Şiiri - Gökhan Sarıkaya

Ömrünün önünde uzayıp giden yollar,
çetin bir yaşamın öyküsünü hazırlarken sana,
asi bir dağ rüzgârı eser alnının yamaçlarında
Ve keser korkunun can damarını,
der ki :
yürü, korkusuz ve çıplak

Vaktidir kavganın aşk ile örselenmiş
isyan günleri.
Sesini şarabi akşamlardan alan
o kızılca kıyameti,
çarpar göğsünün ışığına kanatılmış sözlerini,
der ki:
vaktidir ayışığında döğüşmenin güzelliği.

Bak bir yıldız parlıyor olancasıyla
hançerli gökyüzüne inat.
Hüznü, siyah saçlarını tarıyor
kayıp sularının aynasında.
Sonra,
bir eski zamana çağırıyor bizi,
eşkiya aşkların serin baharına.

O baharlar ki ,
siyah bir karanfil gibi kokar her Cumartesi.
Kımıltısız gözlerdeki keder,
senelerdir yıkadı kendini acı sularında.
Kan kusulan günlerden geçti,
talan edilmiş sızılar gördü,
oğul oğul özlemler taştı yaslı evinde.

Ömrünün önünde uzayıp giden yollara,
yaşamı değiştiren ırmağın sularına
söz olsun!
Söz ki,
devingen duran yaşamın onuru,
matemin kanlı göğünü
şiirin ve ışığın rağmında,
bir gün elleriyle yıkayacaktır...

30.05.2022